ASTM A194 8C 8CA seksan nukso peza seksa riglilo ASME B18.2.2
Aloja ŝtalo estas ŝtalo, kiu estas alojita kun diversaj elementoj en totalaj kvantoj inter 1,0% kaj 50% de pezo por plibonigi siajn mekanikajn ecojn. Alojŝtaloj estas dividitaj en du grupojn: malaltaj alojŝtaloj kaj altaj alojŝtaloj. La diferenco inter la du estas pridisputata. Smith kaj Hashemi difinas la diferencon je 4.0%, dum Degarmo, et al., difinas ĝin je 8.0%.[1][2] Plej ofte, la frazo "aloja ŝtalo" rilatas al malalt-alojaj ŝtaloj.--Zhengzhou Huitong Pipeline Equipment Co., Ltd.
Strikte parolante, ĉiu ŝtalo estas alojo, sed ne ĉiuj ŝtaloj estas nomitaj "alojaj ŝtaloj". La plej simplaj ŝtaloj estas fero (Fe) alojita kun karbono (C) (ĉirkaŭ 0,1% ĝis 1%, depende de tipo) kaj nenio alia (krom nekonsiderindaj spuroj per etaj malpuraĵoj); tiuj estas nomataj karbonaj ŝtaloj. Tamen, la esprimo "alojŝtalo" estas la norma esprimo rilatanta al ŝtaloj kun aliaj alojelementoj aldonitaj konscie aldone al la karbono. Oftaj alojantoj inkluzivas manganon (la plej oftan), nikelon, kromion, molibdenon, vanadon, silicion kaj boron. Malpli oftaj alojantoj inkludas aluminion, kobalton, kupron, cerion, niobion, titanion, volframon, stanon, zinkon, plumbon, kaj zirkonion.
La sekvanta estas gamo da plibonigitaj trajtoj en alojŝtaloj (kiel komparite kun karbonŝtaloj): forto, malmoleco, fortikeco, eluziĝorezisto, korodrezisto, malmoleblo, kaj varma malmoleco. Por atingi kelkajn el tiuj plibonigitaj trajtoj la metalo povas postuli varmotraktadon.
