ปลายท้ายสุด ๆ ”
เหล็กอัลลอยด์เป็นเหล็กที่ผสมกับองค์ประกอบที่หลากหลายในปริมาณทั้งหมดระหว่าง 1.0% ถึง 50% โดยน้ำหนักเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติเชิงกล เหล็กกล้าอัลลอยด์แบ่งออกเป็นสองกลุ่ม: เหล็กโลหะผสมต่ำและเหล็กกล้าอัลลอยสูง ความแตกต่างระหว่างทั้งสองถูกโต้แย้ง Smith และ Hashemi กำหนดความแตกต่างที่ 4.0%ในขณะที่ Degarmo, et al. กำหนดไว้ที่ 8.0%[1] [2] โดยทั่วไปวลี“ เหล็กกล้าเหล็ก” หมายถึงเหล็กกล้าอัลลอยด์ต่ำ
การพูดอย่างเคร่งครัดเหล็กทุกตัวเป็นโลหะผสม แต่ไม่ใช่เหล็กทั้งหมดที่เรียกว่า "เหล็กกล้าอัลลอยด์" เหล็กกล้าที่ง่ายที่สุดคือเหล็ก (Fe) ผสมกับคาร์บอน (c) (ประมาณ 0.1% ถึง 1% ขึ้นอยู่กับประเภท) และไม่มีอะไรอื่น (ยกเว้นร่องรอยเล็กน้อยผ่านสิ่งสกปรกเล็กน้อย); สิ่งเหล่านี้เรียกว่าคาร์บอนเหล็ก อย่างไรก็ตามคำว่า "โลหะผสมเหล็ก" เป็นคำมาตรฐานที่อ้างถึงเหล็กกล้าที่มีองค์ประกอบการผสมอื่น ๆ เพิ่มขึ้นอย่างจงใจนอกเหนือจากคาร์บอน โลหะผสมทั่วไป ได้แก่ แมงกานีส (ที่พบมากที่สุด), นิกเกิล, โครเมียม, โมลิบดีนัม, วานาเดียม, ซิลิคอนและโบรอน โลหะผสมที่พบได้น้อยกว่า ได้แก่ อลูมิเนียมโคบอลต์ทองแดงซีเรียมไนโอเบียมไทเทเนียมทังสเตนดีบุกสังกะสีตะกั่วและเซอร์โคเนียม
ต่อไปนี้เป็นช่วงของคุณสมบัติที่ได้รับการปรับปรุงในเหล็กกล้าอัลลอยด์ (เมื่อเทียบกับเหล็กกล้าคาร์บอน): ความแข็งแรงความแข็งความเหนียวความต้านทานการสึกหรอความต้านทานการกัดกร่อนความแข็งและความแข็งของร้อน เพื่อให้ได้คุณสมบัติที่ได้รับการปรับปรุงเหล่านี้โลหะอาจต้องใช้ความร้อน
